ليه الواحد مش بيقدر بيتحكم فى عواطفه و مشاعره ؟
ليه يحب حد مش مناسب ليه بكل الظروف ؟
طيب ليه يحب حد مش بيحبه و لو مناسب او مش مناسب ؟
طيب ليه يزعل و يتجرح لما اللى بيحبه يرفضه مع انه عارف أن ده اللى حيحصل؟
هل صحيح أن الانسان بيحب مرة واحدة حقيقية فى عمره ولا الموضوع ده مش صحيح ؟
ليه كل ما بنكبر الصورة بتوضح اكتر و بنعرف ان الحب الخيالى الجميل بتاع زمان و احنا صغيرين مجرد وهم ؟
ازاى انسان يرتبط بانسان تانى و هو مش بيحبه ؟
طيب ازاى الحب بينطفى بعد فترة ؟
طيب ازاى حد يقول لحد انه بيحبه و هو مش متأكد من كدة ؟
طيب ليه ناس بتعيش حياتها وحيدة؟
هل من العدل او المنطق ان انسان يضيع اجمل سنين عمره فى وحدة عشان المجتمع حكم عليه بكدة ؟
هل من العدل و المنطق ان حد يعيش عمره كله مستنى حد يشاركه حياته و فى النهاية يطلع حد غير كل شئ بيتمناه ؟
هل منطقى انسان يعيش طول عمره بيحلم بلحظة معينة و فى النهاية يلاقيها وهم كبير و يكتشف أن عمره ضاع منه على الرخيص ؟
ازاى تشوف اللى جرحك و تمثل أنك عادى و مش مجروح ؟؟ تحدى صعب اوى بس لازم تعديه
ازاى تبص فى عينه بعد كدة ؟
ازاى تتعايش مع فكرة أن كل لحظة سعادة بتضيع منك مش حترجع تانى و تفضل برده بتضيع عمرك؟
الخلاصة .. الحب أمر سخيف لازم يبقى فى آخر سلم الأولويات عند الانسان اللى عاوز يعيش سعيد ... حاجات تانية كتير بتحقق أنواع مختلفة من السعادة تعوض البنى آدم عن احتياجه للحب ... لو كنت بعرف أسكر كنت سكرت ... لو كنت ينفع أختفى من الوجود كله و أبدأ حياتى من جديد كنت بدأت
مجرد سخافات مالهاش اول من اخر لمجرد ان الانسان مش بيقدر يتحكم فى قلبه و يوجهه يدق لمين و يرتاح لمين ... يمكن مع الوقت و الخبرة يتحقق ده ... دلوقتى مفيش غير الاستمتاع بطعم الفشل و الجرح و الاحباط و الحزن
آل حب آل و كلام فارغ
No comments:
Post a Comment